Martes, Mayo 7, 2013

#4- BUHAY KO

Maraming nagsasabi na masayahin daw akong tao.

Sabi nila, parang wala daw akong problema.
Puro nalang daw ako petiks.
Lagi nalang daw akong walang ginagawa.
Bakit daw ako laging nakangiti?

Ang sinasagot ko nalang....

"May alam ba kayo?"

Walang nakakita.
Walang nakarinig.
Walang nakaramdam.
Walang may alam.

Kasi andiyan lang sila kapag nasa akin ang spotlight.
Wala sila kapag pasan ko na ang mga problema.
Nariyan lamang sila kapag may kailangan sila.

Alam ko namang na hindi lahat ng tinuturing kong kaibigan eh totoo.
Aminin mo, may kakilala ka ring ganiyan.

'Yung mga taong ang taas ng tingin sa sarili nila pero sa'yo, sobrang baba.

Nakaranas na ako niyan.
Dahil sa isang pagkakamaling nagawa ko.

Hindi ko na ikekwento pa.
Pero hanggang ngayon ramdam ko parin ang discouragements.

Ang discouragements ng mga guro, kaklase, schoolmates.

Pati na rin 'yung mga kaibigan ko...

Masakit 'yun. Masakit.

Feel ko na wala na akong kakampi nung mga panahon na 'yun.

'Yung pakiramdam na dahil lang sa isang maling nagawa ko,

Nakalimutan na nila lahat ng tamang nagawa ko para sa komunidad na 'yun.
'Yung mga medals, certificates. Lahat 'yun parang pumutok lang na bula sa utak nila.

Ang tingin nila sa'kin noon, masamang tao.
Pabaya.
Walang kuwenta.
Makasarili.

Gusto kong ipagtanggol ang sarili ko pero ano pa bang magagawa ko?
Lahat sila bulag at bingi na.

Wala na ring sense para lumaban pa.
Kasi 'yung dila ko umurong na.
'Yung lakas ng loob ko, nawala na.

Siguro mga isang buwan din akong nadown noon.
Marami akong nakaaway na estudyante sa school ko.

Pero sabi nga nila, the issue will die on it's own.
Hinayaan ko nalang.

Para akong nasunugan tapos bumangon ulit.
Nirebuild ko ulit ang sarili ko.

Eto, mas naging competetive ako.
Nagsimula ulit ako.

Mas nanalig pa ako sa Diyos.

Alam mo ba ang nangyari?
Ito, naging masayahin ulit ako.

Mas lalo pa nga eh.

Salamat sa mga taong nagdown sa'kin.
Kung hindi dahil sa inyo, wala ako ngayon sa kinalalagyan ko.

Kaya sa mga inaapi diyan, nako.

Huwag kayong susuko.
Pagsubok lang 'yan.

Huwag kang maniniwala sa sasabihin nila.

Kasi ikaw lang naman ang nakakaalam kung gaano ka kagaling at katapang.






Walang komento:

Mag-post ng isang Komento